Screenings
- Stenen Hoofd - Amsterdam
Carmina or Blow Up
- long
- 70 min
- English subtitles
De Spaanse komiek Paco León maakt met zijn regiedebuut een ode aan zijn moeder Carmina, die zichzelf speelt in een film met de logica van een sterk verhaal dat je vertelt in de kroeg. Je weet wel, die keer dat Carmina een plannetje bedacht om munt te slaan uit al die keren dat ze beroofd werd en de verzekeringsmaatschappij haar naaide.
‘Als er een Pluk de Moeder-trofee zou bestaan op Pluk, ging die dit jaar naar haar’, schrijft KEES Driessen elders op deze site over de moeder van muzikant Harry Merry. Maar ze krijgt stevige concurrentie van Carmina Barrios, het onderwerp en/of de hoofdrolspeelster van Carmina or Blow Up – en de moeder van regisseur Paco León. Onderwerp en/of hoofdrolspeelster? Ja, want Carmina or Blow Up hangt ergens halverwege fictie en documentaire. Niet voor niets eindigt de aftiteling van de film met dit citaat van schrijver Tom Clancy: ‘Het verschil tussen feit en fictie? Fictie moet geloofwaardig zijn.’
Carmina acteert, maar ze speelt wel zichzelf. Net als haar dochter Mary (actrice Mary León) ook haar dochter speelt. Haar lamzak van een echtgenoot, Antonio wordt gespeeld door een oude familievriend. Maar een documentaire over hun echte levens is het dan weer niet. Nee, León creëert een komische uitvergroting van de achterbuurten van Sevilla – alsof hij de sterke verhalen van zijn familie verfilmd heeft. Weet je nog, die keer dat Carmina de dieven die er met haar auto vandoor gingen achtervolgde en wegjoeg? Weet je nog, die keer dat ze een middel tegen vaginale schimmel per ongeluk oraal innam? En zo nog een paar handen vol. León zweert dat een paar van de verhalen waargebeurd zijn – maar hij verklapt niet welke.
Larger than life noemen ze mensen als Carmina in het Engels. Dan heb ik het dus niet over haar lichaamsomvang – hoewel Carmina vrolijk over zichzelf zegt dat ze ‘het tegenovergestelde van anorexia’ heeft – maar over haar persoonlijkheid: koppig, opvliegend maar eindeloos optimistisch. En dus is het een plezier om een vroege ochtend in haar gezelschap door te brengen. Kettingrokend aan haar keukentafel wacht ze op een telefoontje, en intussen vertelt ze ons wat er de afgelopen maand zoal is voorgevallen in haar leven.
León weeft de sterke verhalen aan elkaar door een even simpel als ingenieus opgebouwde plotje over hoe Carmina haar geldproblemen oplost nadat er voor de zoveelste keer is ingebroken in het café dat ze met haar man draaiend houdt. De debuterend regisseur is in thuisland Spanje vooral bekend als komiek, en dat is te voelen in de luchtige sfeer van de film en de dialogen vol spitsvondige levenswijsheden. Zoals deze, van Antonio die midden in de nacht stomdronken op een bankje tegen een geit zit te praten: ‘Het leven is zo mooi, het lijkt bijna echt.’
Joost Broeren
Gerelateerde Daily Pluk artikelen
