“Acteren is een hemelse glorie!”

Een film maken met je moeder, je moet er maar zin in hebben. Maar de Sevillaanse regisseur Paco Léon liep al enkele jaren rond met het idee een ‘docufictie’ te maken over zijn familie, en met name over zijn moeder en haar entourage. Toen hij het scenario voor Carmina or Blow Up, vol familieverhalen en anekdotes, klaar had, dacht hij er aanvankelijk een gewone speelfilm van te maken, met een actrice in de rol van zijn moeder, die hij in het Spaanse televisieprogramma La semana mas larga “een moeilijk te beheersen stier” noemde. “Maar”, voegde hij daar meteen aan toe, “ik zag al snel dat niemand de rol beter zou kunnen vertolken dan mijn eigen moeder.”

Aan de Spaanse krant El Mundo liet León weten dat moederlief veel volgzamer bleek als actrice dan als mama. “Toen ik haar op de eerste draaidag zag bewegen, wist ik niet wat ik zag. Het was veel meer dan ik had durven hopen. Het leek wel alsof ze, in de school van het leven, zestig jaar lang naar deze rol was toegegroeid. Ze heeft een aangeboren uitdrukkingskracht en speelzin. Bovendien hielp het dat we ons niet hoefden in te houden om elkaar wat te zeggen.”

“Mijn moeder is als een moeilijk te beheersen stier!”

In een interview met het online magazine e.cartelera liet hij nog laconiek optekenen dat werken met familie (ook zijn zus Maria León speelt mee) alleen maar voordelen heeft. “Eerst en vooral hoef je familieleden pas te betalen wanneer je zeker weet dat de film financieel ook wat zal opleveren. Maar het grootste voordeel is natuurlijk dat de familiebanden een generositeit en vertrouwen met zich meebrengen zonder welke ik de film niet had kunnen maken.”

Broer, zus en moeder sleepten alle drie nominaties in de wacht bij de Goya’s (de Spaanse Oscars). Hij voor beste nieuwe regisseur, Maria voor beste bijrol en Carmina Barrios voor beste nieuwkomer. Eerder won Carmina op het Festival van de Spaanstalige film in Malaga al de prijs voor beste actrice. Wat zij zelf van al die heisa vindt, vertelde ze aan El Mundo. “Ik weet dat ik iets gedaan heb dat mensen wist te raken en daar ben ik erg blij om, maar om mezelf nu actrice te noemen… Hoewel ik het zal blijven proberen, want het is een zeer comfortabele baan. Zeker na alle worstelingen die ik in het leven heb moeten doorstaan. Je wordt overal mee naartoe genomen of je wordt gebracht, en je wordt verwend. Het is een hemelse glorie!”

En of ze het ziet zitten om voor Carmina II opnieuw met haar zoon samen te werken? “Yo con mi Paco a donde me lleve.” Moeder heeft gesproken!