De verhalen op het scherm houden iedere avond weer honderden Pluk-bezoekers gebiologeerd, maar de verhalen van áchter de schermen zijn vaak net zo interessant. De Daily Pluk vist ze boven. Sébastien Rose schoot in 35mm Cinemascope tijdens magic hour.

Related movies

Met Avant que mon coeur bascule vertelt de Canadese regisseur Sébastien Rose het verhaal van Sarah, een tienermeisje dat langs de snelweg doet ze alsof ze in nood verkeert om vervolgens de mensen die stoppen te beroven. Op een dag gaat het fout. Een behulpzame automobilist sterft tijdens een roofpoging. De overleden man blijft door Sarah’s hoofd spoken, tot ze besluit zijn weduwe op te zoeken.

“Ik wilde een film maken over het keerpunt in het leven van een tiener”, vertelt Rose via Skype. “Over iemand die een fout maakt, maar toch nog de mogelijkheid heeft om verder te gaan met haar leven zonder daarvoor haar hele persoonlijkheid ingrijpend te veranderen. Ik geloof dat er voor ieder van ons een moment is waarop alles kan gebeuren, waarop alles verandert. Avant que mon coeur bascule is het verhaal van dat moment. Het verhaal van een meisje dat zich langzaamaan bewust wordt van de anderen.”

“Ik geloof dat er voor ieder van ons een moment is waarop alles kan gebeuren, waarop alles verandert. Avant que mon coeur bascule is het verhaal van dat moment.”

Voor Sarah bestaan die anderen aanvankelijk enkel uit haar marginale ‘familie’. Met haar vriend Louis en de oudere Ji-Guy vormt ze een ietwat vreemde ménage à trois. De personages in Avant que mon coeur bascule dromen van andere plekken, maar kunnen er niet geraken. “Eigenlijk wilde ik een soort road movie maken, maar dan één waarin de personages zich niet verplaatsen. Omdat ze arm zijn, zitten ze vast in een soort niemandsland in de buurt van snelwegen. De film werd op twintig kilometer van Montréal opgenomen, maar het landschap is stad noch platteland. Het is iets tussen de twee.”

In dat no man’s land giet Rose’s cameraman snelwegen, tankstations en viaducten in een zinderende gloed. “Omdat het een erg kleine productie was met weinig budget deed ik zoveel mogelijk buitenopnamen bij natuurlijk licht. Ik heb vooral gefilmd aan het begin en het einde van de dag, tijdens het zogenaamde magic hour. Het was voor mij ook een soort laatste kans om een film op 35mm te draaien, omdat vele labs sluiten en veel filmmakers enkel nog digitaal filmen. Maar de textuur en de typische korrel van 35mm-film blijven toch anders.”

Sébastien Rose weet niet alleen wanneer hij best kan opnemen, hij weet ook hoe. Het sombere landschap van Avant que mon coeur bascule krijgt vorm in het meest cinematografische aller breedbeeldformaten: Cinemascope. “Landschap is voor elke film belangrijk. Cinemascope is het formaat van de western en dat brede beeld past perfect bij landschappen en panorama’s. Het is ideaal om een gevoel van leegte en eenzaamheid mee weer te geven. Bovendien heeft Sarah iets van een cowboy. Een hedendaagse Canadese cowboy. Het gebruik van Cinemascope maakt de film ook perfect voor een evenement als Pluk de Nacht. Een groot scherm in openlucht, ik was er graag bij geweest. I love Amsterdam!“