Les émotifs anonymes

Het is geen orgineel gegeven: twee gevoelige mensen die van elkaar en van chocolade houden. Het vereist dan ook een zekere je ne sais quoi, flair misschien, durf wellicht, en gevoel voor zowel overdrijving als voor detail.

Angèlique Delange is even fijngevoelig als fijngebouwd. En ze is een van de beste chocolatiers van haar tijd. Haar onvermogen om te presteren onder het oog van anderen heeft er evenwel voor gezorgd dat ze alleen in de anonimiteit kan werken, en dat ze uiteindelijk als vertegenwoordigster aan de slag gaat voor chocoladeproducent Jean-René Vandenhugde, die minstens even timide en onzeker is als zijn nieuwe verkoopster.

Jean-René lucht zijn hart regelmatig op de bank bij een psycholoog, Angélique doet hetzelfde bij haar hulpgroep voor anonieme gevoelsmensen. Die ontboezemingen vormen de rode draad door het, overigens verder niet al te ingewikkelde verhaal.

Dat de twee in-verlegen mensen, die een passie voor chocolade delen, voor elkaar bestemd zijn, mag geen verrassing heten. En de plotwendingen, veroorzaakt door werderzijdse miscommunicatie en -interpretatie, zijn ook zeker niet origineel. Maar dat geeft niet. Les émotifs anonyms is een soort bonbon, zoals die in de film door de liefhebbers wordt beschreven. Het ziet er prachtig uit, met oog voor pittoreske straatjes en traditionele geveltjes, voor grootse architectuur en landschappen, voor kleding en inrichting. Als je je tanden erin zet, kom je eerst door een flinterdun korstje bitterheid – de twee hoofdrolspelers die al bijna de hoop op geluk hebben opgegeven.

Dan volgt het heerlijke, zoete liefdesverhaal (verstokte cynici zijn bij deze gewaarschuwd!) met kluchtige scènes – ongemakkelijke ontmoetingen, tenenkrommende conversaties, onhandige aanrakingen – en breakups die op verschillende momenten om verschillende redenen plaatsvinden, onder het hoofdschuddende toezicht van iedereen om het hopeloze stel heen, die al lang in de gaten heeft dat een verbintenis onvermijdelijk is. Dat alles gelardeerd met een snufje humor, een vleugje musical, en begeerte-opwekkende close-ups van dat enige substituut voor liefde.

Om van de film te genieten is het wel zaak al je reserves en rationele bedenkingen over de liefde even te stallen, en je gewoon te laten onderdompelen in de zoete verrukkingen van de romantiek. En de chocolade.

Nicole Santé

Trailer