Op Pluk de Nacht draait dit jaar elke dag een Nederlandse korte film die geïnspireerd is door een Amerikaanse classic, gemaakt door productiehuis Popcorn Brain en vol Nederlandse talenten. Onze reporter interviewde een van de regisseurs: Nina Aaldering.

Popcorn Brain, een productiebureau met Mexicaanse en Nederlandse roots, vroeg Nina om drie korte filmpjes te regisseren voor Pluk de Nacht. Het bedrijf heeft  drie klassieke films, Pulp Fiction, Taxi Driver en American Beauty op een eigen manier en vol met Hollandse glorie nagemaakt. Nina’s korte film geïnspireerd door Pulp Fiction bekijk je hier. Tijdens Pluk de Nacht draait iedere dag een van de korte films voor de hoofdfilm. Tijd om Nina aan het woord te laten over hoe het maakproces verliep.

Hoe ben je terecht gekomen in dit ‘Pluk de Nacht trilogy’ project van Popcorn Brain?
“Ik ken Daniel Bruce, een van de eigenaars van het bedrijf. Hij benaderde mij voor dit project en ik vond het een te gekke kans om mooi werk te maken. We hadden geen zeeën van tijd om dit te produceren en moesten dus direct  vol gas met het team aan de slag. Zowel creatief als productioneel hebben we nauw samengewerkt, geschreven, geschrapt, gediscussieerd en feest gevierd.”

Waren de filmkeuzes al gemaakt voordat mee ging werken? Waarom kozen jullie voor American Beauty, Pulp Fiction en Taxi Driver?
“Nee, voor we begonnen waren de filmkeuzes nog niet helemaal gemaakt. Er lagen wel al  een aantal ideeën. Het idee voor Taxi Driver was er al. Daar heb ik wel nog mijn visie op losgelaten. American Beauty is een van mijn favoriete films en de quote die wij hebben nagemaakt, met begeleidende muziek van Thomas Newman, raakt denk ik iedereen direct. Die kans kon ik niet laten liggen!

De hamburgerdialoog uit Pulp Fiction is ijzersterk in al zijn eenvoud. Een geniale dialoog, juist door het nutteloze karakter ervan. De echtheid en de hersenspinsels in die dialoog zijn zo heerlijk. Het spreekt zo tot de verbeelding omdat jij en ik dit zouden kunnen bespreken om een lome zaterdagmiddag. Met dat idee moesten we iets doen, vond ik. Als scriptschrijver zou je willen dat jij deze dialoog geschreven had.”

Stel dat je een dag door zou kunnen brengen met Sam Mendes, Quentin Tarantino of Martin Scorsese: wie zou je kiezen en wat zou je hem vragen?
“Dit is bijna een onmogelijke keuze, maar ik zou toch voor Martin Scorsese kiezen. Ik ben benieuwd naar de verhouding tussen hem en de acteurs in zijn films. Geeft hij ze veel improvisatievrijheid? En hoe zou hij de acteurs voorbereiden op hun rol? Het psychologische aspect is ook interessant. Hoe zorg je ervoor dat de acteurs hun rol gaan leven?”

Hoe verliepen de opnames? Ging er ook iets niet volgens de planning?
“Eigenlijk verliep het erg soepel! Het was erg hard werken. Drie scenes op drie verschillende plaatsen op een dag was erg pittig. Maar gelukkig wist elk departement wat hij of zij moest doen. Het voelde als een groep vrienden die een film maakten; ik hou van die dynamiek op de set!”

Het zijn drie prachtige korte filmpjes geworden! Met welk resultaat ben je het meest tevreden?
“Lastige keuze. Ik weet hoe hard er is gewerkt aan de films. Ik kan zelfs het zweet van het lange doorwerken nog voelen.Taxi Driver heeft me het meeste verrast als ik eerlijk ben. De locatie, het ingetogen spel en de mimiek van acteur Orlando gingen goed samen. En dat terwijl voorhand het script mij het minst aansprak. Dat is dan toch een cadeautje!”