Vanavond draait Tiger Girl, over twee meiden die zich niet altijd aan wet en heersende moraal houden. De een neemt meestal de leiding, de ander volgt. Was de een misschien de verkeerde vriendin van de ander? De Daily Pluk vroeg gisteravond vast aan het publiek of zij zich wel eens hebben misdragen. En waren ze daarbij leider of volger?
Lisa en Renée waren eigenlijk heel braaf, denken ze hardop. Dan herinnert Lisa zich de verkeersborden die ze met een vriendinnetje had gestolen en onder haar bed verstopt. “De vader van dat vriendinnetje was rechter en hij vond een paar van die borden. Hij was er niet blij mee”, lacht ze. “En een jaar of acht later gingen we verhuizen en toen kwamen er nog wat verkeersborden uit dozen en hoeken tevoorschijn in mijn huis, en vroegen mijn ouders me hoe ik daar aan kwam…” Wie de leider was? Dat weet Lisa snel: “Dat was ik altijd.”
Renée herinnert zich een school waar ze met een groep vrienden op een nacht binnen is geslopen. “De school zou worden gesloopt en was al bijna helemaal leeg maar het leek ons om de een of andere reden leuk om daar die nacht naar binnen te gaan. We hebben wat dingen van de muur gehaald, zoals bordjes bij de deur van de klaslokalen en zo.”
Toine en Luuk zien er uit als mannen die een jaar of twintig geleden corpsbal waren. Toine stal rollen koek in zijn kinderjaren, die stopte hij in de zakken van zijn wijde broeken. Luuk jatte “zakken vol met snoep bij Jamin.” De eigenaar va de bekende snoepwinkelketen, meneer Jamin, was een vriend van zijn vader, vertelt Luuk lachend. “Dus dat kon dan wel.” Wie de verkeerde vriend is van wie? Beiden beamen ze dat Luuk de verkeerde vriend was van Toine.
Wat later komt Gijs erbij zitten. Hij vertelt over zijn folderwijk, waar hij het bezorgen al snel liet zitten. “Ik stak ze in de fik onder een brug. Er waren wel bezorgchecks maar die werden aangekondigd.” Gijs bekent dat hij wel eens antennes heeft losgedraaid uit auto’s als hij dronken naar huis liep na een avond stappen. “Daar ben ik niet trots op. Ik heb nu zelf een auto met zo’n antenne.” Daarop wordt Luuk loslippig. “Als ik thuis kwam van een avondje zuipen dan liep ik wel eens langs auto’s en trapte ik de spiegels ervan af”, zegt hij trots terwijl hij zijn lange been strekt om voor te doen hoe. “En ik heb een keer een enorme boom in de fik gestoken op een verkeersplein.”
Nienke en Hester hebben allebei wel “jatperiodes” gehad. “Haarclips en mascara bij de Hema”, vertelt Nienke. Dat was samen met Karin, en Karin was “absoluut” een verkeerde vriendin. Met “dat kutwijf” heeft ze geen contact meer. “We kregen ruzie om een hamster en wie moest betalen voor de kooi.” Nienke heeft ook stoelen en plantenbakken gestolen op een camping toen ze een jaar of 19 was.
Hester had samen met een vriendinnetje een diepzinnige “kattenkwaadtijd”. “We schreven op in een boekje wat we gingen doen en later schreven we ook op hoe het was gegaan. We hebben een keer mosterd in paaseitjes gedaan en uitgedeeld aan ouders en vriendinnen. Ik was geloof ik iets verkeerder dan zij want ik zorgde meestal dat we het bij haar ouders en bij haar thuis deden niet bij mij. Maar we bedachten de streken samen.”
Later heeft Hester ook een tijdje gestolen in winkels en was ze misschien wel een beetje een volger, maar het was ook uit opportunisme. “Dat was in Australië. Daar heb ik een jaar gewoond en in die tijd had ik weinig geld. Ik had toen vrienden die dat deden, zij brachten me op het idee. Die vrienden waren een soort nephippies die het afdeden als activisme. We stalen dan ook alleen bij de grote ketens. Maar dat het niks met activisme te maken had begrepen die vrienden natuurlijk ook wel. Uiteindelijk steel je van iedereen, want de kosten door de diefstal worden verwerkt in de prijzen voor mensen die wel netjes betalen.”
Foto: Sofie Simao
