“Geen klassieke datefilm”

Er is één ding waar je ten allen tijde van op aan kunt bij Pluk de Nacht: iedere vrijwilliger weet op ieder moment van de avond hoe het ervoor staat met de blind date. “Het gaat niet goed hoor,” wordt er gefluisterd bij de stoeltjesuitgifte. “Ze zitten veel te ver uit elkaar!”

Inderdaad: Stephan en Winke zitten niet heel knus tegen elkaar aan als we even later polshoogte gaan nemen. Maar het is wél een heel ontspannen tafereel, en de twee voeren een geanimeerd gesprek. Dat wij grof onderbreken voor een klein introductiepraatje.

Stephan (26) is komt oorspronkelijk uit Duitsland en promoveert nu aan de UvA. Hij is voor de derde keer op Pluk – “ik woon heel dichtbij.” Gevraagd naar zijn filmsmaak gaat hij voor de spierballen: “In houd van de films van Martin Scorsese.” Ook Winke is een filmfan: “Ik ga iedere week wel een keer naar de bioscoop. Ik ben heel erg fan van Pedro Almodóvar, die Spaanse regisseur.” Hebben ze zich voorbereid op wat ze vanavond voorgeschoteld krijgen – Wild, over een relatie tussen een vrouw en een wilde wolf? “Ja”, lacht Winke, “ik heb het bekeken. Heel bizar, ik ben best wel benieuwd!”

De volgende dag bleek bizar inderdaad het goede woord. “Het was een heel rare film, maar wel vermakelijk”, vindt Winke. Ook Martin heeft het naar zijn zin gehad. “Het was heel goed. Of het een goede date-film was? Hm, dat is een goede vraag. Het was in ieder geval geen romantische film. Nee, geen klassieke datefilm, een beetje gek, maar ik geloof wel dat we hem allebei goed vonden.”

En de date zelf? “Je, het was een interessante date”, vond Stephan. “Wie weet zien we elkaar nog eens, we zijn in contact op Facebook.” Daar lijkt Winke helaas anders over te denken: “Het was heel gezellig hoor, en Stephan is een aardige jongen. Maar er was niet per se heel erg een klik.” Het lijkt erop dat de intuïtie van de stoeltjesvrijwilliger alsnog gelijk heeft gekregen…

Foto: Haluk Can Yasan, www.halukcy.com
Met dank aan Kelly Mostert