Miriam (38, projectcoördinator bij een accountantsbureau en parttime zelfstandig creatief) en Marnix (42, financieel administratief medewerker) zitten al een tijdje in de date-stoel als ik aan kom lopen. Ze zijn geanimeerd met elkaar in gesprek en ik voel me een beetje opgelaten als ik ze moet onderbreken. Miriam ziet er stralend uit met mooie zwarte jurk en felrode lippenstift, donkere krullen. Marnix zit er comfortabel bij en is duidelijk onder de indruk van zijn Pluk match. Een mooi begin!
Marnix komt al langer op Pluk, al sinds 2005, en vindt het een fijn festival. Miriam was er zaterdag voor het eerst, naar Nasty Baby, en had er bewust voor gekozen om alleen te gaan. “Er waren wel bekenden op het terrein aanwezig, maar ik kwam echt voor de film. Ik heb er van genoten, en ik wil zeker vaker komen.”
Ik vraag of ze zenuwachtig waren voor de date vanavond. “Ja in het begin was ik wel zenuwachtig”, lacht Marnix. “Maar het valt me alles mee. Het gaat nu erg lekker!” Miriam kijkt met een schuldige blik en geeft toe: “Ik was ook zenuwachtig, vooral omdat ik heel erg te laat was.” Maar Marnix lacht vriendelijk en lijkt het haar vergeven te hebben. De sfeer is goed, en ik laat ze graag weer alleen. Of ze het goed vinden dat ik ze morgenochtend vroeg ga bellen? Is 10 uur oké? “Ja, hangt er vanaf hoe het gaat, haha!”, grapt Marnix.
De volgende ochtend bel ik Miriam. “Het was absoluut een geslaagde date! We hebben erg gelachen. Ik twijfelde een beetje of ik zou gaan omdat ik nogal een keelontsteking heb, maar ik ben blij dat ik toch ben gegaan. Ik was ook blij dat hij het zo sportief oppakte dat ik iets later was. Na de film is Marnix naar huis gegaan. Ik had zelf zoiets van misschien leuk om even verder te kletsen, maar hij moest de volgende ochtend vroeg werken. Hij wilde graag een ander keertje afspreken. Misschien gaan we drankjes doen in het Westerpark of zo.”
Dan wordt ik wel erg benieuwd naar de mening van Marnix. “Ja, het was zeker gezellig. Miriam is een leuke en aardige meid. We hebben nummers uitgewisseld, dus we gaan zeker nog een keer afspreken.” Joehoe! Instemming van beide kanten dus.
Ook over de film The Wolfpack zijn beiden het roerend eens. “De film was heftig. Beklemmend en indrukwekkend. Dat zoiets echt is gebeurd. Hij heeft zeker een diepe indruk gemaakt”, vertelt Miriam. Marnix vond dat ook. “Dat die kinderen niet naar buiten werden gelaten door hun ouders, dat dat zomaar gebeurt in zo’n grote stad als New York. Een indringende film over een bizarre gebeurtenis.”
Ook over omgangsvormen op filmfestivals is er bij Marnix en Miriam instemming. “Er zaten twee meisjes voor ons op hoge stoelen, waardoor wij het scherm niet konden zien. We hebben vriendelijk gevraagd of ze wilden verplaatsen, maar dat wilden ze dus niet. Pas als er iemand van Pluk komt gaan we weg, zeiden ze.” Uiteindelijk moest er inderdaad een Pluk-vrijwilliger aan te pas komen om het zicht weer vrij te maken. “We vonden dat allebei een erg vreemde reactie. Zoiets doe je toch niet, op zo’n plek, daar waren we heel erg verbaasd over.”
Instemming over elkaar, instemming over de film, en instemming over sociale normen op Pluk. Miriam en Marnix zijn een makkelijke, magische Pluk match gebleken. Missie geslaagd!
Foto: Ka Wing Falkena
