Wat een mooie plek, dacht Martijn Blom toen zijn zusje het Stenen Hoofd noemde als potentiële plek voor een huwelijksaanzoek. Vol goede moed vertrok Martijn vorige week naar dit idyllische uitwaaiplekje om polshoogte te nemen. Eén kleine kink in de kabel: op het Stenen Hoofd was een festival in aanbouw. Tussen de steigerpijpen en zeecontainers op de knieën, zou zijn Kirsten daarvoor zwichten? Jawel, mede dankzij de enthousiaste vrijwilligers van Pluk de Nacht die voor een onvergetelijk aanzoek zorgden.

Hoe is het gegaan?
Martijn: “Toen ik één van de vrijwilligers hier vertelde dat ik erover na zat te denken hier een aanzoek te doen, schreeuwde hij het voor ik het wist over het hele terrein: ‘Hey, deze jongen gaat zijn vriendin ten huwelijk vragen, wat leuk!’ Alle vrijwilligers zaten op dat moment aan tafel te eten en iedereen was meteen enthousiast: ‘Hartstikke leuk, moet je hier doen.’ ‘We hebben hier ook een datingservice, en we hebben een mooie stoel die je mag gebruiken!’ Na overleg met Eline [van Haastrecht, producent van Pluk de Nacht, KM] heb ik dus besloten het toch hier te doen, juist omdat iedereen zo enthousiast was.”

Door onze enthousiaste vrijwilligers over de streep gehaald, dus! En toen, hoe heb je haar erin geluisd?
Kirsten: “De bewuste dag was een vrijdag, we waren die dag vier jaar samen. Ik dacht eigenlijk dat ik die dag moest werken. Maar nee, het was helemaal geregeld. Eerst paardgereden in Zandvoort, in de duinen, en twee uur in een bootje door Amsterdam rondgevaren. Toen heeft ‘ie ons hier afgezet. Ik dacht: we gaan hier uit eten of zo, ik was best wel overrompeld van de dag.”
Martijn: “Het leuke was, ik had alle vrijwilligers op het hart gedrukt dat ze echt van niks wist, zodat niemand ons zou aanspreken met: ‘Hey Martijn, heb je haar al gevraagd?’ Dat deden ze heel goed, ik zag iedereen heel bewust heel normaal doen. Toen hebben we hier gegeten.”
Kirsten, glunderend: “Supermooi, tafeltje en stoeltje stonden helemaal klaar.”
Martijn: “Ik had donderdagavond al het eten al voorbereid. Er stond een tafeltje en een klein keukentje met een gaspitje. Daar hebben we vijf gangen zitten wegwerken op het strand. Omdat we vier jaar bij elkaar waren was dit de ultieme dekmantel om een romantisch dagje uit te organiseren, zonder dat ze het vermoeden had dat er iets zou gebeuren.”
Kirsten: “Nee, ik had echt helemaal niets door! Toen hij met het dessert kwam, zat daar iets op, een ring – ik dacht voor ons vierjarig samenzijn. Maar toen ging hij dus door de knieën. Ik was wel verrast ja; omdat het ons jubileum was, zag ik het niet echt aankomen. Gek eigenlijk, want toen ik op het Stenen Hoofd kwam, dacht ik nog: ‘Goh, wat een mooie plek om iemand ten huwelijk te vragen.’ Maar hier vlakbij zit Worst, dat was een beetje ons stamcafé, en daar zijn we nog even een wijntje gaan doen. Daar stonden al onze vrienden en vriendinnen, die dus al de hele week wisten wat er ging gebeuren – iedereen wist het, behalve ik!”

Jullie verloving en Pluk de Nacht, nu voor in de eeuwigheid verbonden?
Martijn: “Ja, Pluk de Nacht is nu wel een beetje speciaal voor ons ja. We gaan sowieso wel vaak naar Pluk de Nacht, maar nu natuurlijk helemaal. En vanavond ook – The {} And, dat was wel een beetje toeval, maar wel een mooi toeval. Wordt er ook gefilmd ja, serieus? Oh, we hebben wel een goede avond uitgekozen! Sowieso, dat het nog kan, dat het én gratis is, georganiseerd door vrijwilligers, het is heel erg puur Amsterdams.”
Kirsten: “En het wordt niet commerciëler voor mijn gevoel. Je hebt heel veel festivals die kleinschalig en gratis beginnen, en dan wordt het opeens groter met hogere prijzen. Maar Pluk blijft charmant, en dat is zo leuk.”

Foto: Annemiek van der Kuil | PhotoA.nl