Geïnspireerd door de intieme gesprekken in het interactieve event The {} And stelt de Daily Pluk confronterende vragen aan festivalgangers. Vreemde familieverhoudingen staan centraal in Der Bunker, dus vragen we moeder en zoon Henriëtte en Tim naar hun eigen jeugd.
Het Limburgse gezin is op familieweekend in Amsterdam. Tim’s jongere broertje Koen woont in Amsterdam en heeft het allemaal georganiseerd, leuk dus dat hij ze meeneemt naar Pluk de Nacht! Tim zelf woont in Utrecht en organiseerde het traditiegetrouwe weekend vorig jaar. “En mijn zusje woont in Leiden, zo is iedereen een beetje uitgewaaid.”
Met de hele familie naar Der Bunker, da’s een bijzondere keuze. De bizarre en licht verontrustende film gooit een hele trits aan genres bij elkaar in een verhaal over het gezinsleven, opgroeien en onderwijs. Debuterend regisseur Nikias Chryssos belicht de angsten en onzekerheden van ouder en kind. Wat is de ergste angst van Henriëtte? “Dat er wat met een van mijn kinderen gebeurt.” De angsten van Tim spiegelen aan die van zijn moeder. “Dat een van mijn ouders zou overlijden, dat is een van mijn ergste angsten. Ik weet niet of het gevoel hetzelfde is als een kind verliezen maar dat zou wel verschrikkelijk zijn. Ik wil er niet eens aan denken.”
Hoe hard ik ook doorvraag, er komen geen bizarre jeugdverhalen naar boven bij het tweetal. Tuurlijk heeft oudste zoon Tim wel eens wat streken uitgehaald waar moeder Henriëtte om wakker lag. “De eerste paar keer drinken ging niet helemaal goed”, vertelt Tim. “Ik kon nog geen maat houden. Mijn moeder maakte zich daar best veel zorgen over. Dus toen ik 16 was en in een kroeg ging werken was ze opgelucht omdat ze dacht dat ik dan niet mocht drinken. Niet wetende dat het minimaal even erg, zo niet erger is wanneer je aan de andere kant van de bar staat! Iedere avond dat ik aan het werk was, kwam ik dus nog veel later thuis dan als ik ging stappen.” Moeders vult aan. “Ik lag dan maar wakker, te wachten tot hij thuis kwam.”
Toch hebben Tims streken het niet verpest voor zijn jongere broertje en zusje. “Ik kreeg heel veel vrijheid, en de lichting na mij eigenlijk alleen maar meer, haha.” In haar eigen jeugd had Henriëtte niet zoveel vrijheid. Heeft zij niet in de kroeg gehangen? “Jawel, maar een beetje netjes in de kroeg gehangen. En zeker niet toen ik 16 was! Ik kreeg de kans niet om streken uit te halen. Mijn moeder wilde altijd eerst de vrienden zien waarmee ik op stap ging, dat was allemaal heel braaf.” Toch hebben ze allebei een heel gelukkige jeugd gehad. “Niets te klagen eigenlijk”, zeggen ze in koor terwijl ze allebei op precies dezelfde manier lachend over hun kin wrijven. Het is duidelijk te zien dat ze familie zijn.
Foto: Lionangel
