Het is bijna twintig minuten na de afgesproken tijd en de tweepersoons strandstoel is nog altijd onbezet. Maar dan meldt zich alsnog een frisse blondine met rood gestifte lippen bij de Pluk bar, waar haar date voor vanavond al even heeft staan wachten. Gelukkig blijkt hij de blind date vrij luchtig op te vatten: “Toen ik me aanmeldde zat ik dronken achter de computer.”
Als ik Ruben (24, acteursopleiding) bij Megan (24, rechtenstudente) onder het dekentje vandaan pluk om hem naar zijn eerste indruk te vragen vrees ik even dat het helemaal mis gaat. “Kan zij niet weg, dat ik blijf zitten?”, vraagt hij. Als hij mijn verbaasde uitdrukking ziet, verklaart hij zich nader: “Dit is iets wat ik eigenlijk helemaal niet chill vind, ik ging er niet van uit dat we geïnterviewd zouden worden, ik had de kleine lettertjes niet gelezen.”
Flink aangeschoten had Ruben een mail naar Pluk verzonden met alleen in de onderwerpregel de tekst: ‘Ik wil meedoen’. “Ik was nog nooit bij Pluk geweest en het leek me een leuke manier om er in mijn eentje naartoe te kunnen gaan en toch weer niet, daarom ben ik niet afgehaakt. Dat ze te laat kwam vond ik niet erg, als ze niet op was komen dagen stond er een andere date klaar. Maar het was meteen leuk, we zijn de hele tijd aan het praten. Ik heb alleen honger. Schrijf dat maar op, dat ik honger heb.”
Megan vertelt me even later dat ze te laat was omdat ze niet met een lege maag aan wilde komen, ze was nog even gaan koken. Omdat er bij Pluk elf dates georganiseerd worden had ze daaruit opgemaakt dat er elf tweepersoons strandstoelen op het terrein zouden staan, en ze had zich hier eigenlijk in laten praten door een vriendin. Met wie ze dan zij aan zij zou daten, was het idee… Dat verhaal ging dus niet door, maar zenuwachtig was ze niet. “Ik date een hoop, ongeveer één keer per week.”
Voor die dates schaakt ze het liefst een mannelijke man met hersens, “lang, breed, en met een baard.” Die baard moet Ruben dan nog even laten groeien, maar voldoet hij verder een beetje aan haar criteria? “Ja hoor, het is een aardige jongen, maar het is nog een beetje vroeg om er verder iets over te kunnen zeggen.” En als ze hem met een natuurverschijnsel zou moeten vergelijken? “Een zonsopgang.” Dat klinkt veelbelovend. “Ja, gewoon vanwege zijn huid hoor, niet donker en niet licht.” Ook Ruben moet even zoeken naar de juiste vergelijking. “Een dichte mist?” Ik barst in lachen uit. “Ja, dat bedoel ik niet perse negatief hoor, ze is mysterieus.” We komen samen uit op Fata Morgana.
En zo loopt de date van deze twee ook een beetje af. Is het er wel, is het er niet? Wie zal het zeggen? Ruben en Megan hebben in ieder geval beiden een ander verhaal, als ik ze de volgende ochtend bel om te vragen hoe de rest van hun date is verlopen. Dat het gezellig was en ze elkaar nog wel gaan zien, daar zijn ze het over eens, hij heeft in ieder geval haar nummer. Na een biertje in de tent hebben ze beiden hun eigen vrienden weer opgezocht om de rest van de nacht mee te plukken. Op de vraag of er bij het afscheid gekust is kreeg ik twee verschillende antwoorden. De waarheid kent waarschijnlijk alleen het grote geschilderde oog op de Pluk containers…
Foto: Lionangel
