Zoveel kijkers, zoveel meningen over een film. Maar wat hebben de experts te vertellen? Pluk vroeg regisseuse Beri Shalmashi, zelf afkomstig uit Iraans Koerdistan, om te reflecteren op de Utrechtse slotfilm My Sweet Pepper Land.
In het noorden van Irak hebben de Koerden grotendeels zelf het bestuur van hun leefgebied in handen. Deze semi-onafhankelijke overheid, the Kurdistan Regional Government, bestaat officieel al sinds de jaren negentig, maar pas na de val van Saddam kreeg zij de ruimte om te bloeien. My Sweet Pepper Land gaat over een land in de steigers, waarin de sociale groei met vallen en opstaan de economische probeert bij te houden.
Deze spaghettiwestern toont het Nieuwe Koerdistan. Een nieuw land, tot voor kort een Land of Opportunity. Waar de oliemannen, beleidsmakers, en iedereen die maar iets in handen kan krijgen, als een cowboy door het landschap galoppeert.
Onder de rauwe beelden en harde humor, gaat een waarheid schuil die Hiner Saleem in klassieke filmtaal bekritiseert. Hij toont een gehavend grensdorp, waar vrouwelijke Koerdische peshmerga’s in en uit Turkije, Iran en Irak komen. Vanuit zijn uit beton gestampte villa houdt een oude landheer verbeten vast aan zijn macht, die boven die van de overheid staat. En de jonge lerares Govend (gespeeld door de prachtige Iraanse ster Golshifteh Farahani) probeert zich los te vechten van de wetten van haar ouders – en haar leger aan broers. Govend staat erop les te blijven geven ver weg van de grote stad, en ver weg van haar familie. Daar, in the middle of nowhere, treft ze de nieuwe sheriff van de stad, Baran. Ook ontsnapt. Hun relatie, van meet af van een schande in de ogen van ieder, symboliseert een generatie die de oude waarden te boven poogt te groeien.
Wie de recente ontwikkelen in de regio volgt weet dat Masoud Barzani, de president van de onafhankelijke Koerdische regio onlangs, in de euforie van de eerste overwinningen op IS, geroepen heeft dat het tijd wordt voor volledige onafhankelijkheid, als het volk het wil. Weg van de problemen die sjiieten en soennieten in de rest van Irak met elkaar hebben. Maar in de afgelopen weken heeft de IS Koerden weten te verjagen uit de gebieden buiten de checkpoints van de KRG. Het semi-onafhankelijke Koerdistan deelt nu een duizend kilometer lange grens met deze nieuwe vijand, van niet alleen de Koerden, maar zo ongeveer de hele wereld.
Het maakt My Sweet Pepper Land een fantasierijke inkijk het tijdperk vlak voor IS. Een filmisch document uit de tijd van groei en bloei die nu op pauze staat, omdat de hele regio druk is met de opvang van vluchtelingen en het weghouden van de IS.
