Gouden kroonluchters, mini chocolade-croissantjes, een balkonscène en een denderende gongslag: voor de derde keer op rij heeft Pluk de eer op de dag van de festivalopening ook een nieuwe dag van koehandel en handjeklap in te luiden, op de beurs van Amsterdam.
“Half negen en geen minuut later” moesten de uitverkorenen gisteren op het Beursplein present zijn om en groupe het centrum van de handelseconomie te betreden. Eline’s verzoek of iedereen zich een beetje netjes kan kleden, want “het blijft de Beurs”, is deels ter harte genomen: ik spot een driedeling pak uit Hong Kong, een zijden blouse, er zijn twee paar hoge hakken en wat sjieke colbertjes. Maar ook een handvol ongestreken overhemden, een zooi sportieve rugzakken en een zonnebril met groen getinte glazen. Met het vriendelijke verzoek van het Euronext management of die op de foto even af mag. Tja, een open air filmfestival organiseer je niet in je zondagskleren he?
De beursopening met gongslag is een dagelijks terugkerend evenement; gisteren stond hier nog een hele delegatie inclusief viervoeters om de week van de assistentiehond in te luiden. Maar dat betekent niet dat de organisatie er de kantjes vanaf loopt. Er is een heus programma, met ontvangst door de lieftallige en boomlange Renate, “gelegenheid voor het nuttigen van koffie of iets dergelijks” en inleiding door het management van Euronext. Of we wisten dat dit niet alleen de opening van de Nederlandse, maar ook de Europese beurs is? En dat de open outcry, waarbij al schreeuwend op de beursvloer wordt gehandeld, al sinds december 2002 niet meer bestaat? Uh nee…
Dan is het tijd om naast de gong, met uitzicht op klok en camera, in het gelid te gaan staan. Buiten grapte slagvrouw Anne Perine nog dat ze de hele nacht niet had geslapen, maar eenmaal hier moet er toch een zweetdruppeltje weggeveegd worden. Maar, het gaat van het leien dakje. Aftellen, klappen en precies om negen uur slaat Anne Perine de blinde backhand van haar leven. Kijk maar:
