Iedere avond is er weer een prachtige film te zien op het grote scherm en die films ontstaan natuurlijk niet vanuit het niets. De Daily Pluk duikt achter de schermen en vraagt de regisseurs naar hun inspiratie, het creative proces en de productie. Oksana Bychkova haalde de inspiratie voor haar scheidingsfilm Another Year vooral uit het echte leven.

Related movies

“Het begon ermee dat ik het aanbod kreeg om een remake van de film Don’t Leave Your Lovers te maken”, vertelt Bychkova per e-mail vanuit Rusland. Dat relatiedrama van regisseur Pavel Arsyonov uit 1980, zeer succesvol in Rusland maar niet uitgebracht in de rest van de wereld, draaide om de scheiding van een jong stel.

“Ik was wel geïnteresseerd in dat onderwerp, maar niet in het namaken van een oude film. Dus ik vroeg de producenten hoeveel vrijheid er was om een nieuw verhaal te creëren, en zij gaven me alle ruimte om het oude verhaal naast me neer te leggen.” Het werd Another Year, het verhaal van Yegor en Zhenya, twee twintigers die jong zijn getrouwd. Misschien wel te jong, merken ze nu hun levens en carrières verschillende kanten op ontwikkelen en ze langzaam uit elkaar groeien.

Het is opvallend hoe natuurlijk de acteurs zijn – al na vijf minuten voelen de doelloze Yegor, die wat bijverdient als taxichauffeur, en de ambitieuze vormgeefster Zhenya als oude vrienden, met wie je een leven aan lief en leed hebt gedeeld. “Ik denk dat liefde overal zo ongeveer hetzelfde werkt, zelfs als je in een heel andere tijd of plaats leeft”, verklaart Bychkova. “De dialogen haalden we uit het echte leven, en de acteurs hadden heel veel vrijheid. Ik vroeg ze om zo veel mogelijk te improviseren. Bovendien gebruikte ik zo veel mogelijk ‘natuurlijke’ technieken, om het leven zo naturel mogelijk op het scherm weer te geven.”

Het resulteert in scènes die net niet zo lopen als je zou verwachten, en daardoor des te echter aanvoelen. “Het verhaal is gebaseerd op echte gebeurtenissen uit de levens van de scenaristen, Natalya Meshchaninova en Lubov Mulmenko, en van mijzelf”, legt Bychkova uit. “We deelden de details van onze levens met elkaar tijdens het schrijven, haalden herinneringen op aan onze voormalige geliefden. Met het maken van de film probeerden we op een bepaalde manier afscheid van hen te nemen.”