Het is altijd weer de vraag bij Pluk: waar ga je op zitten? Strandstoelen, zitzakken en dekentjes zijn te reserveren of voor een kleine gift te verkrijgen. Bankjes, stoelen en tribunes staan opgesteld. Maar op zo’n drukbezocht festival als Pluk, is het verstandig om goed voorbereid te komen.
Vanaf 16:00 is het Stenen Hoofd open en al vanaf 17:00 zijn de eerste slimmeriken er te vinden. Niet alleen zijn ze meer dan ruim op tijd voor de film, ze hebben ook nog eens een stoel of bankje gekaapt. Zij hebben de keuze uit de beste plaatsen voor de rest van de avond. Ze kunnen nog rustig onder het genot van een hapje en drankje van de zon genieten en zien toe hoe het veld om hen heen volloopt. Dus hoe later je aankomt, hoe beter voorbereid een verstandige Plukker dient te zijn. Want iedereen wil natuurlijk zo relaxed mogelijk genieten van de film.
Als alle strandstoelen en zitzakken vergeven zijn, lopen sommige festivalgangers toch wat radeloos rond. Hoewel men eerder op de avond de tribune nog wat ontweek – wellicht vanwege de waarschuwing ‘betreden op eigen risico’ – zit deze nu binnen de kortste keren stampvol. Vervolgens wordt de hele Pluktent leeggehaald: banken, stoelen en kussens worden het terrein over gesleept en overal tussen gezet. Houten stoelen in alle vormen en maten, zeepkisten en een oude kist worden ook ergens vandaag getoverd en omgedoopt tot zitplaats. Anderen zijn voorbereid gekomen en hebben eigen dekentjes of zelfs een compleet matras meegenomen.
Zelfs de Pluktroon voor de blind daters is in dit gezellige gewoel niet heilig: een kwartier voordat het dappere stel aan zou moeten komen, is de stoel al gevuld. Het koppel probeert me als ik ze er uit kom sturen nog te overtuigen “Nee, we hebben elkaar net ontmoet. Wij zijn de blind date!”, zegt het meisje met haar meest onschuldige lach. “Ach, toe nou”, vult de jongen haar aan. “Misschien vinden ze elkaar helemaal niet leuk; dan kunnen wij hier toch beter blijven zitten?” De stoel is nog geen tien minuten vrij of een jongen met twee dames doet een nieuwe poging… Maar ook hen stuur ik met zachte hand een andere kant op.
Wat is een campingstoeltje dan toch gemakkelijk! Deze kon je om de zoveel meter wel ergens spotten. En wanneer je echt niets kunt bedenken, dan ga je maar gewoon in het gras tegen het hek aanzitten. Want een echte Plukker laat zich nergens door uit het veld slaan.
