Behalve in Amsterdam vindt Pluk de Nacht dit jaar ook in Arnhem en Den Haag plaats. Bezoekers op het Stenen Hoofd sturen vast een Pluk Postcard vooruit.
Hans en Jette van den Dool hebben ‘ooit een boterbriefje gehaald’, zoals Hans het mooi uitdrukt, en sturen op Pluk een kaartje naar Den Haag. Het is nog even spannend of het aankomt, want Hans is niet honderd procent zeker van het adres van zijn nichtje. Of nou ja, nichtje…
Hans: “Eigenlijk is het helemaal geen familie van me. Mijn oom en tante waren met elkaar getrouwd en ik ben het kind van een neef van mijn tante, die hadden geen kinderen, die is getrouwd met mijn oom, en die oom had een zus en die zus had wel kinderen en zij is een dochter van de zus van mijn oom die getrouwd is met de tante, de tante is de zus van mijn vader, en zodoende.”
Aha!
Linda van Asch stuurt een Pluk-kaart naar haar oma in Den Haag. “Ze is in de zeventig, maar heel jong van geest. Ik bezoek haar regelmatig en ik zou haar zo meenemen naar Pluk de Nacht, misschien doe ik dat wel als Pluk straks naar Den Haag komt. Laatst wilde ik haar opzoeken, maar had ik een alcoholstop ingelast. Toen bleek dat er geen wijntjes gedronken konden worden, zei ze dat ik maar een week later moest langskomen…”
Nou Pluk Den Haag, zet de wijn maar vast klaar!
Mystery Guest
Het werd deze Pluk-avond maar weer eens duidelijk: de mannen in Amsterdam zijn knapper dan in Utrecht, waar deze razende reporter vandaan komt… Neem nou dit snoepje van de week. Zat met zijn bevallige derrière gans alleen in een strandstoel. En wilde best een Pluk-kaart schrijven, maar kende alleen het adres van zijn moeder uit zijn hoofd. En hij had dan wel even de tijd nodig om te mijmeren wat hij moeders zou schrijven. Dus of ik later even terug wilde komen. Dat deed ik. “Bijna”, glimlachte hij minzaam. Daarna verdween hij spoorloos. Zou hij de kaart nog gepost hebben? Ach, wat maakt het uit: weer een mooi plaatje voor deze website gescoord…
