The Wolfpack
- long
- 80'
- English spoken
Elke scenarist had dit willen bedenken: een immigrant en zijn vrouw besluiten hun kinderen afgeschermd van de boze Amerikaanse buitenwereld groot te brengen. Maar dan wel met zo’n vijfduizend films om te kijken – oude en hedendaagse klassiekers. De werkelijkheid blijkt andermaal vreemder en weerbarstiger dan fictie.

Zes langharige jongens en een meisje spelen een scène na uit Reservoir Dogs. Ze zijn gestoken in scherpe pakken en hebben echt uitziende pistolen in de hand. Dat is niet vreemd, als je bedenkt dat ze zeeën van tijd hebben – sinds hun geboorte komen ze de deur nauwelijks uit. Ze worden thuis onderwezen door hun ouders Oscar (van geboorte Peruaan) en Susanne, aanhangers van de Hare Krishna en gedreven door de wens voor hun kinderen een paradijs op aarde te scheppen.
De weg naar dat gedroomde paradijs werd, zoals zo vaak, geblokkeerd door het echte leven. Oscar verhuisde met zijn gezin naar New York om geld te verdienen, maar bleef steken in een veel te klein appartement in de Lower East Side. Vastbesloten zijn gezin te behoeden voor de gevaren van de duivelse stad, houdt hij ze opgesloten – tot een van hen de onweerstaanbare drang naar buiten niet langer kan beheersen en het appartement verlaat.
Filmmaker Crystal Moselle ontmoette de jongens op straat; inmiddels hadden ze hun vrijheid veroverd en ontdekten ze Manhattan. Ze wist het vertrouwen van het gezin te winnen en filmde hen binnen en buiten het overvolle appartement, met fascinerende resultaten.
De zes jongens spendeerden het grootste deel van hun tijd aan het uit hun hoofd leren en naspelen van hun favoriete films. Decors en props werden zorgvuldig en tot in de kleinste details nagemaakt en veel van de scènes werden ook opgenomen. Moselle maakt dan ook dankbaar gebruikt van het eigen archief van de familie. Er zijn prachtige opnamen van de jonge kinderen, dartelend en springend, toneelspelend en muziek makend, zich onbewust van de goede, maar onrealistische bedoelingen van hun ouders.
Maar het grootste deel van de documentaire wordt gevormd door het heden: de jongens vertellen openhartig over het gezinsleven, hun angsten, hun dromen en ambities en hun vader. Ook de moeder komt uitgebreid aan het woord, maar de vader houdt zich zo veel mogelijk schuil. Moselle volgt de jongens op hun trips naar buiten, waar ze met hun lange haren en filmkleding een wonderlijke verschijning vormen.
Langzaam wordt duidelijk dat het zo hechte gezin bestaat uit individuen, die elk een eigen beeld van de wereld en hun toekomst hebben. De droom van een vader wordt onttakeld, maar die van de kinderen kan eindelijk gestalte krijgen.
Nicole Santé