Teddy Bear

In de openingsscène – Dennis dineert met een meisje dat hij uit de sportschool kent – wordt direct duidelijk hoe pijnlijk verlegen en sociaal onhandig de reus is. Na het mislukte etentje rijdt Dennis in zijn krappe autootje terug naar zijn kleine, met trofeeën en foto’s gevulde jongenskamer , om zijn normale leven voort te zetten. Een leven dat draait om trainen, eten en zijn moeder behagen. Die laatste is kampioen emotioneel chanteren en gedraagt zich meer als een jaloerse vrouw dan als een liefhebbende ouder. Bij de kleinste aanwijzing dat Dennis zich met iemand anders zou vermaken dan met haar, bedekt ze hem onder zo’n berg verwijten, dat je hem bijna letterlijk voor je ogen ziet verschrompelen. Het feit dat ze nauwelijks tot zijn middel reikt en nageldun is, maakt die behandeling des te schrijnender.

Sportschool
Maar het verlangen naar een echte vrouw in zijn leven blijft onverminderd sterk. Wanneer zijn allesbehalve aantrekkelijke oom Bent trouwt met een engelachtig Thais meisje, besluit Dennis ook naar Azië af te reizen op zoek naar liefde. Natuurlijk is de ontgoocheling voor de naïeve kolos groot. In prostituantenparadijs Pattaya wordt hij overstelpt met aandacht van meisjes, maar niet het soort aandacht waar hij behoefte aan heeft. Dat vindt hij in zijn natuurlijke habitat – de lokale sportschool, ironisch genoeg de enige plaats waar mensen ‘echt’ zijn. Hij ontmoet er de weduwe Toi, die de sportschool beheert en zich allerminst als speeltje laat behandelen. Terloops levert de film commentaar op de door uiterlijkheden en aanzien gefixeerde samenleving. En op de verhouding tussen rijk en arm, waarin geen plaats is voor morele principes. De liefde ontluikt, maar daarmee ook echte problemen voor Dennis. Want zijn moeder is niet van plan zich te laten verdrijven van haar eerste plaats in zijn leven. En ze zet alle middelen die ze heeft in om haar zoon voor zich te behouden, zodat de arme Dennis emotioneel verscheurd raakt.

Moederliefde
Teddy Bear is opgenomen in zowel een flets en grauw Denemarken – waar mensen stug en bot zijn, als in zonovergoten en uitbundig Thailand – waar vriendelijkheid een masker is. De film is het vervolg op de korte, onder andere op Sundance en in Berlijn bekroonde, film Dennis die regisseur Mads Matthiesen maakte in 2007 met dezelfde acteurs. Of acteurs; hoofdrolspeler Kim Kold is een professionele body builder en speelt zichzelf – een man die zich alleen zelfverzekerd voelt met (extreem zware) gewichten in zijn hand. Moeder Ingrid wordt – uitstekend – gespeeld door de wel professionele actrice Elsebeth Steentoft, die laat zien waar ongerelativeerde moederliefde toe kan leiden. Het acteren is zo ongekunsteld en echt als het camerawerk, dat mooi de kwetsbaarheid achter de bodybuilder-beer laat zien. Muziek wordt sporadisch en effectief ingezet, maar niets is zo effectief als de stilte, die de ongemakkelijkheid van scènes naar een hemeltergende hoogte brengt.

Nicole Sante

Trailer