Shorts Night: Be Some Body

Pluk de Nacht brengt met de Shorts Night: Be Some Body indirect een ode aan de Hot Girl Summer. Deze verzameling korte films vieren het lichaam, sensualiteit en seksualiteit. Dat doen ze door onvoorwaardelijk zichzelf te zijn: dit zijn schaamteloze korte films die de grenzen opzoeken van wat door velen als de norm wordt beschouwd. Dat levert conflicten op, soms ook spanning en verdriet. Maar in dit opzoeken (en oprekken) van de grenzen schuilt ook opluchting, bevrijding en genot.

De meest uitgesproken viering van vrouwelijke seksualiteit zit in Hot Dog (Alma Buddecke, Marleen Valin) die eindigt met een van de beste zinnen ooit: “My vagina is literally the best thing that ever happened to me. I love her more than Netflix.” Veel van de andere films in dit shorts­programma gaan juist over de lange weg die je af moet leggen om je eigen lichaam zo te kunnen aanbidden. Vooral Adalamadrina van Carlota Oms toont de eerste onwennige stappen richting seksueel comfort. Het gelijknamige hoofd­personage is een onzekere vrouw die toe is aan ontmaagding. Haar sportinstructeur lijkt een prima gegadigde, maar hoe bewerkstelligt ze in godsnaam een seksuele overwinning met hem? Ergens tussen het sociale ongemak van Eighth Grade en de pijnlijke films van Ulrich Seidl schuilt hier een mooi verhaal van een persoon die uit de comfortzone komt, maar daar gelijk iets te ver in doorslaat.

Soortgelijke klungelige tactieken komen terug in Coldsore, een aandoenlijke animatie over een muurbloempje dat de verkeerde conclusies trekt over de populariteit van een klasgenoot. Iedereen struikelt over haar schoonheid. Én ze heeft een koortslip. Tijd om er ook zo een te krijgen, maar daarvoor moet je wel eerst met iemand zoenen. Caitlin McCarthy’s korte film zit vol met inventieve oplossingen voor een niet-bestaand probleem, want die koortslip gaat onze held natuurlijk niet zomaar aan een man helpen. De aandoenlijke en creatieve animatie sluit naadloos aan bij dit geestige, maar ook ietwat trieste speekselavontuur.

Veel van hetzelfde talent achter Coldsore – inclusief een sound designer met de mysterieuze naam FATHER – werkte ook aan de poëtische animatiefilm Ugly. Die is wat ernstiger van toon. Een beeldschoon gedicht van de Britse poëet Warsan Shire reflecteert op hoe je lelijk voelen beïnvloed wordt door de afkomst en opvoeding van een kind. Het is een gedicht dat tijdloos aanvoelt door hoe het generaties van vrouwen aan elkaar verbindt. Een fluïde en vloeiende animatiestijl vindt daar bijpassende beelden bij. Hoewel deze boodschap lastiger te behappen is dan de tiener­misstanden van hiervoor, eindigt Ugly met de mooist denkbare conclusie: “Maar staat de wereld haar niet goed?” Hoe kan ze dan ooit nog lelijk genoemd worden?

Dat deze misstanden en overpeinzingen zich niet beperken tot de vrouw laten twee andere shorts zien. Een daarvan is een videoclip­tweeluik op muziek van Baloji. Daarin staat de typische connectie tussen man en vrouw centraal. Wat de clip zo sterk maakt is hoe Baloji, die ook de regie voor zijn rekening nam, die connectie veel breder trekt en dieper maakt. Dit is een video die gaat over Congolese tradities en over koloniale spanningen. Geschoten op een plantage, transformeert Baloji die ruimte tot een strijdveld tussen man en vrouw en tussen traditie en vernieuwing. Wat vooral knap is, is dat het hier nooit draait om binaire opposities, dus hij versus zij of vroeger versus modern, maar juist om allerlei tussenvormen die met elkaar in een dans verstrikt raken.

Met het idee van totaal flexibele en fluïde identiteiten wordt constant gespeeld in Under Covers, een geestige stop-motionanimatie die de slaapkamergeheimen van allerlei mensen, beestjes en zelfs boven­natuurlijke wezens onthult. In elk slaapkamertje wordt het dekbed van de slapende typetjes weggetrokken. Welk lichaam zo onthuld wordt zegt meer over de bewoners dan wat er in eerste instantie op het kussen­oppervlak te bespeuren valt. Zo schetst Michaela Olsen een geestig beeld van hoe (trans)seksualiteit in eerste instantie in eigen huis de vrije ruimte krijgt. Nu hoog tijd om dat naar buiten te brengen, het filmdoek op en de zomer in. Want Hot Girl Summer is voor iedereen! Al helemaal voor alle personages die tijdens deze Shorts Night van Pluk de Nacht het scherm bestieren en versieren.



Hugo Emmerzael