Screenings
- Vechtclub XL – Utrecht
Orecchie
- long
- 90'
- English subtitles
In strak gekadreerd zwart-wit maken we een dag mee in het leven van een naamloze antiheld. De dag begint slecht: hij heeft een pieptoon in zijn oor, en zijn vriendin liet een briefje achter dat meldt: ‘Je vriend Luigi is overleden. Sorry.’ In plaats van verdrietig is hij vooral verbaasd, want hij kent niemand die Luigi heet.
De rest van zijn dag doorkruist hij Rome in een poging de boel recht te trekken. Hij probeert zijn oor te laten behandelen, een baan te vinden en uit te vinden wie die Luigi is. Of, ja, was. Maar niets zit hem mee: zijn dokter lacht hem uit, een sollicitatiegesprek wordt ernstig bemoeilijkt omdat hij zo langzamerhand halfdoof is, en de begrafenis van de raadselachtige Luigi wordt uitgesteld omdat de kerk te kampen heeft met een kakkerlakkenplaag. En dan wacht hem ook nog een ongemakkelijke lunch met zijn moeder en haar nieuwe minnaar.
Orecchie toont Rome in zwart-wit, maar dan niet het klassieke Rome van de ansichtkaarten die je oma stuurde. Alessandro Aronadio (die ooit afstudeerde in de psychologie met een scriptie over regisseur David Cronenberg) kiest niet voor de imposante Romeinse ruïnes, maar toont de terloopse schoonheid van de moderne stad, waar onverwachts muurschilderingen op blinde gevels opduiken.
De recensent van de Seattle Times omschreef de film als een Italiaanse remake van Richard Linklaters Slacker met een hoofdrol voor Buster Keaton. Hoe onzinnig die combinatie ook klinkt, het is een goede typering van de film, die slapstick combineert met de zoektocht naar zingeving en de condition humaine.
Gerelateerde Daily Pluk artikelen
