Screenings
- Stenen Hoofd – Amsterdam
- Werkspoorkathedraal – Utrecht
Nasty Baby
- long
- 100'
- English spoken
Zo ziet progressief (aanstaand) ouderschap eruit anno 2015 in het hippe Brooklyn: een interraciaal kunstenaars-homostel probeert samen met een alleenstaande vrouw, tegen het einde van haar vruchtbaarheid, een kind te krijgen. Regisseur Sebastián Silva husselt deze ingrediënten tot een ingetogen dramatische komedie met een fantastische twist.
Latino-kunstenaar Freddy (gespeeld door Silva zelf) wil samen met zijn Afro-Amerikaanse vriend Mo (Tunde Adebimbe) een kind. De logische kandidaat voor de praktische uitvoering van die wens is beste vriendin Polly (Kristen Wiig, dit jaar onder andere ook te zien in The Diary of a Teenage Girl). De film begint wanneer het drietal te horen krijgt dat Freddy’s zaad niet goed genoeg is voor de verwekking van een kind. Mo is de logische volgende kandidaat, maar is zelf niet vanzelfsprekend overtuigd van die optie.
Ondertussen probeert Freddy een niet al te veelbelovend en tikje verontrustend project, waarin hij een baby speelt, van de grond te krijgen; wordt er bezoek gebracht aan de sceptische familie van Mo; zijn er gezellige bijeenkomsten, met een soms minder gezellige afloop; en wordt de toch al beperkte zelfbeheersing van Freddy op de proef gesteld door Bishop, een verwarde man die op de meest bizarre tijden, maar vaak in de zeer vroege uren van de ochtend, zijn bladblazer in werking stelt.
Silva filmt alles in een losse, documentaire stijl, in veelal geïmproviseerde scènes. In de puntige, vaak geestige dialogen komen op natuurlijke en onnadrukkelijke wijze de thema’s van ons moderne leven voorbij: het alternatieve gezin, interraciale relaties, uitgesteld ouderschap en de gevolgen van de onttakelende zorgzame samenleving.
Maar wie denkt dat hiermee de zoveelste aangenaam voortkabbelende tekening van hip leven in de Eerste Wereld is gemaakt, heeft het mis. Want de film krijgt een op zijn minst zeer verrassende en duistere wending, gevoed door een explosief mengsel van goed en slecht nieuws en een ongelukkig getimede grap. De boze ‘real world’ dringt letterlijk de broze geluksbubbel van deze Brooklyn-hipsters binnen en brengt daarbij onvermoede kanten van zijn bewoners naar buiten.
Nicole Santé
