Denmark
- long
- 90'
- English subtitles
Josephine is een tienermoeder-in-wording. Dat betekent het einde van het idyllische slackerleven van skater-boy Norge, die vermoedelijk de vader is. Ergens tussen Larry Clarks Kids en Jason Reitmans Juno werpt debuterend regisseur Kasper Rune Larsen een verfrissende blik op de dromen, angsten en wensen van de Deense jeugd.
“Something is rotten in the state of Denmark”, stelde Shakespeare ooit al. Dat lijkt lange tijd ook op te gaan voor Denmark, de debuutfilm van Kasper Rune Larsen. Josephine (Frederikke Dahl Hansen) neemt met haar beste vriendin een zwangerschapstest. Haar vriendin heeft geluk, zij niet. Weet ze überhaupt wie de vader is? Voor de zekerheid legt ze de verantwoordelijkheid bij Norge (Jonas Lindegaard Jacobsen), een slackende skater-dude met wie ze een onverwachtse onenightstand had. Tienervader zijn staat echter niet op Norge’s agenda – hij houdt het liever bij bier, joints, vrije seks en skateboards. De enige zorg die hij uitdraagt is voor een gehandicapte jongen uit de buurt die hij af en toe onder zijn hoede neemt – tegen betaling.
Ouders zien we amper in Denmark. De volwassen problemen moeten dus door kinderen worden opgelost. In eerste instantie lijkt dat compleet mis te lopen. Josephine wordt uit huis gegooid, Norge laat haar met tegenzin bij hem slapen. Langzaam warmt Denmark echter op. Dit stel in verwachting leert elkaar beter kennen en begint gevoelens te ontwikkelen die er eerder niet waren. Wat begint als een Deens equivalent van Larry Clarks ongemakkelijke portretten van tieners, seks en drugs, verandert uiteindelijk in een hartverwarmend tienerdrama over ouderschap dat eerder te vergelijken is met Jason Reitmans Juno.
Het fijnste aan Denmark is echter dat het al die soortgenoten achter zich laat in zijn compleet authentieke weergave van het tienerleven. De acteurs zijn merendeels first timers, veel van de scènes zijn ook nog eens geïmproviseerd. Zo moest cameraman Claus Haagedorn – die hier ook zijn debuut maakt – zich voorbereiden zoals hij dat bij een documentaire zou doen: een onverwachts mooi moment kan zomaar buiten beeld gebeuren.
Dat wetende is het bizar is hoe goed Denmark eruitziet. De film zweeft mee met de tieners die met hun hoofd in de wolken een onbekende toekomst tegemoet gaan. Worden zij ouders? Blijven ze bij elkaar? Gaan ze naar de grote stad? Of zelfs naar een ander land? Gedurende de film blijft het gevoel beklijven dat dit stelletje net zo makkelijk uit elkaar kan groeien als ze ooit in elkaars leven kwamen. Ook dat is even aandoenlijk als pijnlijk om te zien.
Hugo Emmerzael