Alle Anderen
- long
- 119'
- English subtitles
Wat houdt mensen bij elkaar? Het is een eeuwenoud mysterie en een dankbaar onderwerp voor filmmakers. Maar het lukt niet iedereen om zo’n gedetailleerde, scherpe en schrijnende analyse te maken van een relatie tussen twee mensen als Maren Ade, de regisseur van Alle Anderen.
Veel gebeurt er niet in de film. Gitti (pr-medewerkster bij een platenmaatschappij) en Chris (een veelbelovend architect) zijn samen op vakantie op Sardinië, in het vakantiehuis van zijn ouders. Ze wonen niet samen, dus elkanders constante aanwezigheid is een behoorlijke test van hun relatie. In aanvankelijk kleine, nog lachwekkende confrontaties, wordt duidelijk dat ze behoorlijk van elkaar verschillen. Zo kan Gitti Chris geen moment met rust laten wanneer hij bij het zwembad een boek wil lezen. Voortdurend vraagt ze bevestiging van zijn liefde voor haar, bevestiging die hij haar nooit direct kan of wil geven.
De verhoudingen worden op scherp gezet wanneer ze een vriend en collega van Chris tegenkomen die met zijn zwangere vrouw op Sardinië is. Hans is een succesvolle architect en een bewonderaar van Chris’ opvattingen. Hij vormt met zijn vrouw Sana in de ogen van Chris en Gitti een ideaal paar. Onvermijdelijk beginnen de twee vergelijkingen te trekken met het koppel en hun situatie, die er een stuk rooskleuriger uitziet. Gitti is jaloers op de aandacht en tijd die Chris aan Hans besteedt en verdenkt hem er ook van een vrouw als Sana te willen.
De angst, jaloezie en frustraties komen steeds naar buiten in die herkenbare alledaagse situaties. Gitti koopt een jurk die niet bij haar past, maar wel bij haar idee over wat Chris mooi vindt. Een bergwandeling wordt een straf wanneer hij haar verrassing – een picknick – niet weet te waarderen. En zo volgt de ene misvatting op de andere miscommunicatie, op weg naar een, zo lijkt het, onafwendbaar einde.
Sardinië is een plaatje, met weelderige natuur en strenge bergen. Maar de camera blijft, met beklemmende volhardendheid, gericht op de twee protagonisten – en dan met name Gitti. In warme close-ups van hun liefdevol samenzijn, en verstikkende registratie van elkaars onverdragelijke nabijheid.
Het gebrek aan actie en de focus op de (non)communicatie tussen zowel de twee hoofdpersonen als de koppels, vraagt om uitzonderlijk acteerwerk. Dat wordt gelukkig geleverd. Lars Eidinger is adequaat als de soms wezenloze en laffe Chris. Birgit Minichmayr kreeg in Berlijn terecht een Zilveren Beer voor haar authentieke vertolking van de manische, zelfverzekerde en tegelijk kwetsbare Gitti.
Nicole Santé
De vertoning van Alle Anderen werd mede mogelijk gemaakt door het Duitsland Instituut Amsterdam.