Screenings
- Stenen Hoofd – Amsterdam
Family Life
- long
- 80'
- English subtitles
De rebelse maar eenzame Martín gaat op het huis passen van zijn neef, die wél gewoon een vrouw en kind heeft. Voor een paar maanden meet Martín zich de fictie van het familieleven aan in deze droogkomische Chileense film. Met zijn nieuwe identiteit weet hij de mooie Pachi voor zich te winnen, maar hoe lang kan hij de fictie volhouden?
De oorsprong van Vida de familia ligt in de huiskamer waar ook een groot deel van de film zich afspeelt. Het is de huiskamer van de Chileense regisseur Alicia Scherson. Niet lang na de geboorte van haar eerste kind zat Scherson daar met haar collega en goede vriend Cristián Jiménez. Allebei hadden ze net een relatief grote film gemaakt, internationale coproducties die flink wat energie hadden gekost. Ze hunkerden naar iets kleins, iets wat ze met vrienden konden maken, bij wijze van spreken gewoon daar in dat huis.
Bij wijze van spreken werd realiteit, en de film werd Vida da familia. Een klein verhaal over de melancholische loner Martín, die op het appartement en de kat van zijn neef komt passen wanneer die met zijn gezin een paar maanden naar het buitenland vertrekt. Het gezin heeft de deur nog niet achter zich dichtgetrokken of de kat gaat er vandoor, wie weet geschrokken van Martíns eindeloze gerook in het rookvrije huis, of het feit dat hij indien nodig gewoon in de plantenbakken in de tuin pist. Wanneer Martín tijdens het zoeken naar de kat stuit op de mooie Pachi, wendt hij voor dat hij een gescheiden vader is en eigent hij zich een deel van het leven van zijn neef toe.
De film verenigt de stijlen die Jiménez en Scherson los van elkaar ontwikkelden, en waarmee ze gingen horen bij de belangrijkste jonge filmmakers van dit moment in Chili: de droogkomische toon van Jiménez, de weemoed van Scherson. Door samen te werken kreeg de film, zoals Scherson het in een interview verwoordt, “de frisheid van iets wat je niet volledig onder controle hebt.” Maar een derde maker is misschien nog wel belangrijker om Vida de familia te kunnen plaatsen: schrijver Alejandro Zambra, die het scenario voor de film baseerde op zijn eigen gelijknamige korte verhaal uit de bundel Mijn documenten, waarvan de Nederlandse vertaling onlangs is verschenen.
Martín is een hoofdpersoon zoals die in veel van Zambra’s werk centraal staat: een toeschouwer, een man aan de zijlijn van het leven. Zambra’s personages, schrijft James Wood in een mooi profiel van de schrijver in de New Yorker, zijn “gedoemd om dat waar ze van houden te verliezen [ook Martíns vader is onlangs overleden, JB] en kiezen er dus uit zelfbescherming voor om niet deel te nemen aan het leven.” In veel van Zambra’s werk wordt die levenshouding direct verbonden aan de recente geschiedenis van zijn thuisland – Zambra werd geboren in 1975, en groeide dus (net als Jiménez en Scherson) op onder de dictatuur van Pinochet die pas in 1991 ten einde kwam. In het luchtige en kluchtige Vida de familia speelt die politieke geschiedenis geen expliciete rol, maar in de achtergrond is hij ook weer niet helemaal afwezig.
Joost Broeren-Huitenga
Gerelateerde Daily Pluk artikelen
