Dicht bij de ingang staat de foodtruck van Peperwortel, eigendom van broer en zus Bart en Elianne. Terwijl Elianne de keuken draaiende houdt vertelt Bart graag over zijn bedrijf en passie.
Het verschijnsel van de foodtruck is overgewaaid uit de Verenigde Staten, vertelt Bart: “Maar in Azië bestaan ze ook, daar zijn ze meestal veel kleiner dan in de VS.” In Amerika staan foodtrucks gewoon op straat en mogen ze meestal een paar uur op dezelfde plek blijven staan. “Door de vertrutting mogen ze in Amsterdam niet op straat staan”, zegt Bart hoofdschuddend. Zo zijn foodtrucks dus aangewezen op festivals als Pluk de Nacht. “Het is leuk dat het Stenen Hoofd een soort van rare vrijplaats is tussen alle dure gebouwen in. Wel fijn om te hebben.”
“We werken nu al 23 jaar als traiteur en cateraar in Amsterdam en in de zomer zijn er minder bruiloften en partijen dus dan hebben we wat minder omzet. Dus het is ook wel een praktisch idee maar het is vooral ontzettend leuk! Een jaar of acht geleden heb ik me ingeschreven bij Rollende Keukens, het grootste foodtruck festival van Nederland, en daarna heb ik pas deze wagen gekocht en geschikt gemaakt. Dat was wel even spannend.”
Het liefst maakt De Peperwortel Libanees eten maar bij Pluk de Nacht maken ze ook quiches, lasagna, Mexicaanse chimichanga en veel vleesgerechten – want Peperwortel is de vleeskar, aan de overkant van het terrein staan de veganisten van Bakblik. De keuze voor Libanees eten “heeft onder meer te maken met het aanbod dat er al is, wat er standaard verkocht wordt op festivals. Hamburgers, pizza’s en dergelijke, dat is wel bekend. We willen ons onderscheiden. En de Libanese keuken is prachtig, een hele verfijnde, mooie keuken.”
Welk eten er gemaakt gaat worden gaat in overleg met iedereen in het bedrijf. Peperwortel heeft acht mensen in dienst en bij de truck zijn er meestal drie aan het werk. Duur is het eten niet. “We proberen het mogelijk te maken een maaltijd onder een tientje te leveren.”
Het is keihard werken, “12 uur per dag of meer” en voor het geld “kan je beter bij een bank gaan werken denk ik, maar dit doe ik met enorm veel plezier. Ik heb ook een relatieve vrijheid, da’s wel prettig. Het is ook wel fijn dat je in die drukte van zo’n festival je eigen plekje hebt waar je je terug kan trekken, en, eh, ja, het is ontzettend leuk om te hebben. Het is gewoon echt geinig.”
Foto: Sofie Simao
