In het kader van de seksueel getinte animatiefilms van artist in focus Sawako Kabuki vroegen we gisteravond de Pluk-bezoekers de hemden van het lijf (ha!) over taboes. Wat kan wel en wat kan niet volgens de plukkers van de nacht?
Kun je alles bespreekbaar maken als je een taboe goed weet te verbloemen? Volgens Tom (23) is niet elk onderwerp te verhullen. “Sommige dingen kun je niet mooier maken dan ze zijn. Er zijn altijd mensen die van te heftige gebeurtenissen een komedie of kunstwerk willen maken. Door de reacties van het publiek wordt er vaak en snel tegengas gegeven. Iedereen heeft altijd wel een oordeel, maar op die manier wordt het onderwerp automatisch bespreekbaar en besproken. Er is eigenlijk niet zoiets als slechte publiciteit.”
Ook Harry, Lisa en Boris, alle drie 24 jaar oud, waren het daar wel mee eens. Hoewel Boris vindt dat het dan wel goed verpakt moet worden. “Hoe kan je zoiets als neonazisme nou openlijk bespreekbaar maken? Dan moet je een grote hoeveelheid creativiteit en mensenkennis in je hebben wil je dat goed vertonen.” Als ik ze vraag naar het werk van Sawako Kabuki bloeien ze op. Met een lach verteld Harry dat hij de humor er wel van in ziet. “Het lijkt een beetje op Barbapappa, maar dan over seksualiteit. Ze weet het zonder woorden zo te brengen dat het eigenlijk helemaal geen taboe meer is.”
Pluk-vrijwilliger Mike (36) moet even nadenken hoe hij antwoord moet geven, maar ik zie aan zijn ogen dat hij wel degelijk een sterke mening heeft. Dan komt het er in één adem uit: “De kunst van het verbloemen is een onderwerp zo aankaarten dat de afkeer die men heeft bij een taboe verwatert, en men inziet dat zoiets als seksualiteit heel dichtbij de kern van ieder mens staat.”
Ik had geen mooier en duidelijker antwoord kunnen geven.
Tekst en foto: Senna Leezenberg
