Donderdag is het Shorts Night, dus we hebben vele filmmakers om aan het woord te laten. De Canadese filmmaker Matthew Rankin vertelt ons over zijn wervelende Midnight Short Tesla: Lumiere mondiale.

Related movies

Waarom wilde je een film over uitvinder Nikola Tesla maken, en waarom koos je deze aanpak?
“Er waren drie punten van inspiratie: de vorm, de geschiedenis en het verhaal. Ik was aan het experimenteren met lichtschilderingen door een lange sluitertijd en wilde dat verder onderzoeken als animatietechniek. Dat leek me de perfecte vorm om een verhaal te vertellen over Tesla, wiens leven en eigen beeldsystemen zo intiem verbonden zijn aan elektriciteit. Historisch ben ik gefascineerd door gefaalde utopieën; dat thema speelt vaak een rol in mijn werk. De ondergang van Tesla’s utopie is bijzonder verdrietig en daardoor bijzonder mooi. En in het narratief werd ik aangetrokken door Tesla’s eigen verhaal over de romantische aantrekkingskracht die een duif op hem had, vooral omdat het me zo aan mijn eigen relaties deed denken.”

Na het zien van de making of lijkt het me dat het creëren van de effecten een van de meest creatieve, uitdagende en belangrijke elementen van de film was. Wat heb je ervan geleerd? En zijn er dingen die je nooit meer zo zou doen?
“Ik heb bijna 15.000 sterretjes verbrandt, één frame tegelijk, om de beelden die je in de film ziet te creëren. Hijn filmsets worden langzaam maar zeker steeds giftiger! In mijn vorige film, Mynarski Death Plummet, gebruikt ik vier liter bleekmiddel waarmee ik het celluloid artistiek bewerkte om zo de animatie te maken. Gaandeweg bleek dat ik zo mijn geliefde kamerplant, die altijd aanmoedigend naast mijn bureau had gestaan, had vermoord. Ik weet vrij zeker dat de kruitdampen van een sterretje geen haar beter voor je zijn dan bleekmiddel; waarschijnlijk is het gesmolten asbest ofzo. Dus wat ik geleerd heb is dat ik mijn volgende film waarschijnlijk in de kernreactor van Fukushima zal maken.”

Vind je het belangrijk dat jonge filmmakers nog leren werken met 8mm, 16mm, of 35mm filmmateriaal, naast digitale middelen? Hoe zie je de toekomst?
“Ik denk zeker dat het belangrijk is dat je als filmmaker de keuze hebt.  Kennis over het werken met celluloid staat op het punt te verdwijnen en dat moeten we voorkomen. Volgens mij worden de mensen die nog wel met celluloid werken in dit tijdperk van digitale hegemonie steeds radicaler, een beetje zoals de schilderkunst radicaler werd op het moment dat de fotografie ontstond. Omdat ze niet tegen het fotorealisme op konden, lieten schilders het figuratieve achter en richtten ze zich op de abstracte materialiteit van hun kunstvorm. Ik geloof oprecht dat celluloid eenzelfde pad gaat volgen.”