“Goed dat hij was zoals hij was”

Soms staat een Daily Pluk-reporter lang bij de bar te wachten om de daters van de avond te ontvangen. Die ontmoeten elkaar meestal rond half negen, maar daar komt nog wel eens iets tussen: lekke band, open brug, je kent het.

Maar deze keer was het de reporter zelf die laat was! Iemand zat achterop mijn fiets en de tocht naar het industrieterrein van de Werkspoorkathedraal was nogal een lange (ja echt!). Ik begon me daarom zorgen te maken. Een blind date is al enorm spannend en dan is het dus niet zo fijn om ook nog eens ongemakkelijk te moeten wachten op de persoon die je eigenlijk welkom heet en je naar de befaamde datestoel zou moeten leiden.

Daarom was ik verheugd om bij aankomst Stefan en Gonda met bier en al tevreden gestationeerd te zien in de grote stoel. Zij waren al onder de pannen en ontzettend tevreden met de organisatie. Pak van mijn hart! Maar hoe zit het eigenlijk met hun hartstochten? Gonda (39) is grafisch vormgever en woont nog niet zo lang in Utrecht. In onze hoofdstad, haar vorige woonplaats, was ze al eens naar Pluk de Nacht geweest en had ze ook al eens een blind date gedaan. Maar als kersvers inwoner van Utrecht leek het een vriendin een goed idee om haar ook gewoon voor de Plukdate op te geven. Daar had die vriendin natuurlijk enorm gelijk in.

Stefan (44) had zelf het besluit genomen om aan de blind date mee te doen. “Het was een impulsieve actie”, legt hij uit. “Ik zag het op de website staan en gaf me gewoon op.” Of hij verder veel impulsieve acties doet? “Ik hou me niet graag vast aan regeltjes, maar ik maak het ook niet te gek hoor!” Er is slechts één regel waar Stefan, studiebegeleider van beroep, wel waarde aan hecht: “Ik wil niet weten hoe een film eindigt of waar hij überhaupt over gaat. Ik wil me laten verrassen.” Met de zinderende Chileense wraakfilm Matar a un hombre kan dat wel, lijkt me zo, dus ik laat de daters genieten van hun avond.

De volgende ochtend is het altijd even spannend. Wat zou er van de date gekomen zijn? Ik bel Gonda als eerste. “Het was een leuke avond! Gezellig, wel een donkere film, maar hij was goed.” Stefan was daarna aan de beurt. “Mijn impulsieve actie werd beloond! Het was namelijk een leuke avond. We hebben nummers uitgewisseld, maar niet per se voor nog een date. Misschien eerder gewoon wat afspreken.” En wat hij van de film vond? “Het was goed dat hij was zoals hij was.”

“Goed dat hij was zoals hij was”. Dat is een wijsheid van jewelste, een spreuk die op dvd-hoesjes mag worden gedrukt of op van die Xenos-tegeltjes vol met copyrightvrije, maar zwaar inspirerende leuzen. Dit is een spreuk die niet alleen toepasbaar is op het Chileense wraakverhaal, maar ook op de blind date zelf.

Nu ik erover nadenk, eigenlijk is deze spreuk ook toepasbaar op deze hele editie van Pluk de Nacht. Het was namelijk goed dat Pluk de Nacht weer was zoals het was. Dat was hij dankzij dappere daters als Stefan en Gonda en dankzij films als Matar a un hombre. Dankzij alle behulpzame vrijwilligers die biertjes tapten, stoeltjes uitdeelden, films projecteerden, stemmen telden en nog veel meer. Maar bovenal was hij dat dankzij jou, bezoeker van Pluk de Nacht en lezer van deze stukjes. Zonder jou was Pluk de Nacht geen Pluk de Nacht. Daarom onze eindeloze dank dat je erbij was!

Hopelijk zien we je volgend jaar. Misschien dan ook in de date-stoel? Denk er alvast maar even over na.

Liefs van Pluk de Nacht!

Foto: Joan Chan