Er zijn dichters onder ons! Tijdens Pluk de Nacht bezoeken ze regelmatig het festival en verwerken hun indrukken tot een gedicht. Saskia Stehouwer keek de korte film Boles en bracht het volgende voort.
JONGE OGEN
laat me met rust
dan heb ik meer om over te schrijven
stem omhoog
kop omlaag
zeilboten in mijn hoofd de woorden
genoeg lege dagen in de la
ik wil je vertellen hoe lelijk je bent
je handen te groot om mijn planten water te geven
je voeten rolluiken voor mijn huis
ik vertel je hoe lelijk ik ben
Iemand die nog niet bestaat
loopt over mijn typelint verzint zichzelf
ik loop hem achterna
kom jou opnieuw tegen
je handen bewegen als een hartslagmeter
om de letters aan elkaar te naaien
je voeten balanceren op de punt van mijn tong
heb ik dit zelf meegemaakt
of heb ik erover gelezen?
ik bouw een huis
waar je tekeer kunt gaan
het raam waardoor de wind
naar binnen gluurt ben ik
waar zullen we zijn als ze ons vinden
wat laten we achter in hun handen
nergens in mijn lichaam
zit iets wat op mij lijkt
toen ik gisteren bloemen kocht
wist ik niet dat ze voor jou waren
Saskia Stehouwer (Alkmaar, 1975) is dichter, natuurwinkelmedewerker en volkstuinier. Ze studeerde Nederlands en Engels aan de Universiteit van Amsterdam en werkte ruim tien jaar als redacteur en projectleider op de Vrije Universiteit. Haar gedicht Glimp haalde de top-20 van de Türing Nationale Gedichtenprijs 2012 en diverse van haar gedichten werden gepubliceerd in tijdschriften en bloemlezingen. In oktober 2014 verschijnt haar debuutbundel Wachtkamers bij uitgeverij Marmer. Voor meer informatie: saskiastehouwer.nl.
Foto: Rosa van Ederen