Wat komt er allemaal bij kijken om elf dagen Pluk de Nacht neer te zetten? Razende reporter Sam De Wilde gaat undercover in de festivalorganisatie en zoekt het uit. Gisteren maakte hij als fervent carnivoor veganistische vrienden.
Op dag één van Pluk de Nacht at ik een chicken style burger van de Just Like Your Mom kraam. Op dag twee at ik een chicken style burger. Op dag drie at ik een chicken style burger. Op dag vier at ik een BBQ burger. De chicken style burgers waren toen op.
Ik lust ze dus wel, die vleesloze burgers, en ben ook benieuwd te horen waar deze cateraars mijn moeder precies hebben leren kennen. En waarom ze haar nooit hebben uitgelegd dat er meer is onder de vegetarische zon dan de smakeloze schijven die ze op zondag doorgaans serveert. Omdat ik in mijn onwetendheid veganisten altijd een beetje beschouwd heb als de Jehovah’s getuigen onder de vegetariërs vraag ik enigszins schoorvoetend of ik een dagje mag meelopen achter de schermen. Maar vegans blijken heel lieve mensen. Een beetje zoals u en ik maar dan met minder dierlijke producten in hun lijf. Zelfs nadat ik al mijn zonden van het vlees heb bekend (er zijn maar heel weinig delen van de koe die ik niet intiem ken en in Zuid-Amerika werkte ik af en toe wel eens een cavia binnen) ben ik toch nog welkom. Maar wel eerst handen wassen.
Het is een vrolijke bende in de kleine container. Een mix van veganisten, vegetariërs en flexitariërs. Terwijl ze me de verschillen uitleggen, snijd ik komkommers, bak ik courgettes, maak ik pastasalade en versier ik muffins. Ik leer ook dat het helemaal niet moeilijk is om over te stappen naar een veganistisch dieet. Zelfs stoverij en balletjes in tomatensaus weten ze lekker klaar te maken. Dan komen de eerste klanten. Knoflooksaus vliegt wild rond, ik geef groenteburgers waar hazelnootburgers gevraagd werden en struikel even vaak over mijn schort als over mijn woorden. “Maar dit is wel vlees, toch?” hoor ik klanten meermaals vragen, waarop Spanjaard Kaste steevast “nee, nee, niks vlees hier” antwoordt.
Wanneer het echt druk wordt, laat ik mijn nieuwe vrienden al snel in de steek. Voor je het weet sta je echt te werken. Nee, dan blijf ik liever undercover. En vertel het niet verder, maar ik heb nu ook wel zin in zo een heerlijke pannenkoek van bij Bakblik en die kleine visjes van bij Pescado & Papas zien er toch ook wel schattig uit.
