Kort maar krachtig, dat zijn de voorfilms en shorts op het festival ieder jaar weer. De Daily Pluk achterhaalt de verhalen van de makers. Sam de Jong was op Pluk Amsterdam bij de vertoning van zijn afstudeerfilm Magnesium, die ook in Arnhem te zien is.
De goedlachse Sam de Jong drinkt Olmenhorst perensap met een rietje en denkt ondertussen met onze fotograaf mee over een leuke foto. “Ik ga geen radslag doen, hoor, alleen maar omdat mijn film over turnen gaat. Kan ik niet iets in de fik steken, haha?”
Geen vuur te bekennen in zijn Magnesium, de film waar hij vorig jaar mee afstudeerde op de Filmacademie. We zien alleen turnster Denise Tan als Isabel, terwijl ze gevaarlijke sprongen op een balk maakt of aan een rekstok hangt. En ze is zwanger. De Jong: “Ik wilde iets maken over de problematiek van een zwangere sportvrouw en ik vind turnen fotogeniek. Het maakt je lichaam tot een machine. Dat staat in schel contrast met een kindje, dat juist fragiel is.”
De Jong verzet zich tegen de vanzelfsprekendheid waarmee topsporters alles klakkeloos opgeven voor de sport. “Als je hoog bent in de topsport, vraag je je niet meer af of je er gelukkig van wordt. Je bent doet het al van kleins af aan en wordt gepusht door je omgeving. Zwangerschap wordt dan iets onbeduidends. Voor Isabel is abortus vanzelfsprekend. Ze overweegt niet eens of ze de baby wil houden.” De Jong bedoelt zijn film niet belerend. “Ik ben kritisch, niet moralistisch. Dit is eerder een beschouwende vertaling van de prestatiedruk die ik voelde op de Filmacademie, en toen ik zelf nog op hoog niveau schaatste.”
Het is een gedurfde keuze om Tan, die nooit eerder geacteerd had, voor de hoofdrol te nemen. Maar, zegt De Jong, “als sport zo’n grote rol speelt, kun je geen body double gebruiken.” De bedrukkende stiltes en close-ups waren in die zin een stijlkeuze én een oplossing voor haar gebrek aan spelervaring: “De dialoog komt vooral uit haar omgeving. Wij blijven met de camera op haar uitgestreken gezicht en de kijker trekt automatisch zijn eigen conclusies.” Tan is ook in het echt opzienbarend ambitieus. “Ik geloof niet dat zij het er moeilijk mee heeft”, denkt De Jong. “Ze was zestien toen we de film draaiden en had net het gymnasium afgerond. Ze was begonnen met de studie geneeskunde en trainde ook nog drie keer per week.”
Magnesium is een groot succes: de film werd onder andere geselecteerd voor Sundance en was de Nederlandse inzending voor de Oscars. De Jong snapt wel dat hij het goed doet. “Ik vind hem alleen zelf nu even niet meer zo leuk. Ik ben alweer een jaar verder, dus ik zou het nu anders doen. Hij zal filmliefhebbers aanspreken, omdat hij qua stijl expliciet is. Hij is streng en consequent. Dat vinden mensen al snel bijzonder.”
De Jong is inmiddels bezig met een nieuwe short. “Die gaat Marc Jacobs heten, maar hij gaat niet over de ontwerper. De hoofdpersoon is een twaalfjarig Marokkaans jongetje dat voor het eerst naar Marokko gaat en daarvoor graag een zonnebril van Marc Jacobs wil. Vanaf 3 oktober gaan we draaien. En we doen aan crowdfunding.” De Jong lacht. “Dat moet je er in zetten. Dan kunnen mensen doneren!”
