Jaap Bontekoe, masterstudent architectuurwetenschappen, creëerde de Lazy Space: rechtopstaande hangmatten. Speciaal voor Pluk sleepte hij zijn prototype mee uit Antwerpen.
“Hij stond al een tijdje in de binnentuin van de campus in Antwerpen, waar ik studeer”, legt Jaap Bontekoe (24) uit. “Het idee ontstond vanuit de standaard ouderwetse driehoektent. Daarbij zit je binnen beschut, en ik heb gekeken hoe je dat juist naar buiten kunt brengen. De driehoekige tentconstructie wordt in plakjes gesneden en kan op verschillende manieren uitgeklapt worden.”
Pluk leek Bontekoe de perfecte plek om de Lazy Space uit te proberen. “Ik kom uit Amsterdam, en kom al jaren op Pluk; dit jaar heb ik ook geholpen bij de opbouw, ik heb onder andere een torentje van steigermateriaal in elkaar gezet, een soort love seat aan het water. En dat stukje aan het water, in het zand, met uitzicht op het Veem, leek er perfect voor. Dus toen hebben we de hanginstallatie met de Citroën-bus van Pluk opgehaald.”
Pluk heeft dus de primeur, maar als het goed is ga je de Lazy Space nog veel vaker tegenkomen. “Doel is dat het op festivals en in parken kan staan”, legt Bontekoe uit. “Het is heel veelzijdig: omdat je de driehoeken oneindig kunt herhalen, kan hij zo lang worden als je wil, en je kan er allerlei verschillende doeken in hangen. Ik heb hem nu op Pluk ook op een andere manier staan dan hij op de campus stond. Er hangen nu ook drie verschillende doeken in, waarvan één geweven van binnenbanden van fietsen. Die zit het lekkerst, én was het goedkoopst. Maar het was wel heel veel werk!”
Eén verbeterpunt heeft Bontekoe de afgelopen dagen in ieder geval al gevonden: het materiaal. “Hij is nu van volstaal gemaakt, en dat buigt snel door. Normaal zou ik het van hol metaal maken, liefst aluminium, lekker licht en sterk, maar dat was te duur voor het prototype. Ik ben op zoek naar een sponsor die materiaal zou kunnen leveren, maar dat is nog heel erg in de beginfase. De afgelopen dagen heb ik hem dus al een paar keer extra op moeten spannen. Dus ik vrees dat het staal aan het eind van het festival zo vaak is doorgebogen en teruggebogen, dat het echt op is!”
