De verhalen op het scherm houden iedere avond weer honderden Pluk-bezoekers gebiologeerd, maar de verhalen van áchter de schermen zijn vaak net zo interessant. Joke Olthaar maakte een documentaire over de Rotterdamse cultheld in matrozenpak: Harry Merry.
“Ik had nog nooit een film gemaakt. Ik ben theatermaker van beroep. Harry kwam op mijn pad, ik vond hem direct bijzonder. Hij vroeg als het ware om een film”, vertelt Joke Olthaar over de hoofdrolspeler en inspirator van haar documentaire Hier is Harry Merry. De eerste keer dat ze hem zag optreden was in het Rotterdamse poppodium WORM. “Hoe hij bewoog met zijn handen, de uitdrukking op zijn gezicht. Zijn muziek. Of je bent er gek op, of je gruwelt van hem. Op mij maakte hij veel indruk.”
Niet lang daarna, in 2009, besloot Olthaar mee te doen aan 7 Inch Docs, een wedstrijd voor de Rotterdamse korte documentaire. “Ik maakte een filmpje over Harry van drie minuten. Dat filmpje werd ook in bioscoop Cinerama vertoond en sloeg enorm in. Iedereen wilde meer van Harry weten. Er moest een vervolg komen, dat was duidelijk. Ik vroeg geld aan en ging aan de slag. Ik besloot hem groot neer te zetten, als een held. En zeker niet bizarder dan hij is.”
“Ik besloot hem groot neer te zetten, als een held. En zeker niet bizarder dan hij is.”
Harry Merry is een Rotterdams fenomeen. Hij is veel in één – zanger, toetsenist, componist, entertainer – en maakt al experimentele rockmuziek sinds de jaren ’80. In 1996 stond hij voor het eerst op een podium. Met zijn keyboard, zijn wilde haardos en steevast in matrozenpak heeft hij heel wat rondgetoerd door Europa en de Verenigde Staten. Olthaar: “Ik wilde de kijker kennis laten maken met de echte Harry en heb geprobeerd hem zo puur mogelijk te portretteren.” Om dicht bij hem te komen nam ze hem mee naar de bergen bij Ljubljana. “Harry houdt van de natuur en heeft bovendien veel fans in Slovenië. Een perfect land om hem te interviewen en beter te leren kennen.”
Ze wandelden en praatten en ze liet hem muziek maken in de natuur. “Ik was heel benieuwd of hij zonder publiek dezelfde manier van spelen had. En dat had hij.” Harry verraste de regisseuse met zijn opmerkzaamheid. “En hij weet zo veel, ongelooflijk. Over politiek, de wereld, muziek. Dat laatste zie je niet echt terug in de film, jammer maar ik moest keuzes maken. De manier waarop hij muziek stap voor stap opbouwt is heel knap. Daar zou je zo een aparte film over kunnen maken.”
Harry liet Olthaar toe in zijn leven maar had soms wel genoeg van de regisseuse en de cameraman. “Dat zei hij dan ook meteen. Hij is zo vreselijk eerlijk, je weet direct waar je aan toe bent.” Hoewel hij soms ook wel zijn eigen plan leek te trekken. “Toen we eindelijk geregeld hadden dat we bij de sociale dienst mochten filmen en klaar zaten om te filmen, kwam hij niet opdagen. Hij had zich verslapen. In die zin was hij niet altijd even goed te regisseren.” Joke wist wel dichtbij hem te komen en bracht hem met zijn broer en moeder samen. “Bijzonder dat ik bij heb kunnen dragen aan de hereniging van Harry met zijn familie.”
“Ik moest mijn best doen om er geen lachfilm van te maken”
Olthaar vond het een feest om met Harry te mogen werken. “Ik word altijd ontzettend blij van hem. Hij is zo vreselijk komisch, zijn formuleringen zijn vaak hilarisch. Ik heb mijn best moeten doen om er geen lachfilm van te maken. Hij is om te lachen maar hij is niet om uit te lachen. Harry is echt niet gek. Harry is gewoon uniek.”
Hier is Harry Merry is donderdag 8 augustus te zien op Pluk de Nacht.